Ο σουσαμένιος χαλβάς ‘του μπακάλη’ είναι το ένα είδος∙ στην Ελλάδα όμως και σε όλη την ανατολική Μεσόγειο υπάρχει και η διαφορετική, πολύ δημοφιλής εκδοχή του γλυκού, που επίσης ονομάζεται ‘χαλβάς’ και φτιάχνεται με αλεύρι, σιμιγδάλι, καλαμποκάλευρο ή άλλα δημητριακά που σοτάρονται σε βούτυρο ή ελαιόλαδο και κατόπιν περιχύνονται με σιρόπι.
Καλαμποκένιος χαλβάς σερβιρισμένος σε κεραμικό πιάτο της Χαράς Μπαχαρίου (περισσότερα…)
Από τότε που ήμουν παιδί και η μητέρα μου ετοίμαζε κατά καιρούς παχύρρευστη, συμπυκνωμένη λεμονάδα – την οποία δεν αγαπούσα ιδιαιτέρως – ποτέ δεν είχα επιχειρήσει να φτιάξω τη δική μου. Όταν η αγαπητή φίλη Barbara Abdeni Massaad μας επισκέφθηκε στην Κέα και είδε τις λεμονιές μας φορτωμένες με καρπούς, μου έδειξε μία πολύ ξεχωριστή συνταγή λεμονάδας.
Πρώτα απ ‘όλα αυτή η λεμονάδα δεν είναι βρασμένη, όπως και της μητέρας μου, και έτσι διατηρεί τη φρέσκια και φρουτώδη γεύση της. Στο όμορφο, εκτενούς έρευνας και τεκμηρίωσης βιβλίο της, Mouneh: Preserving Foods for the Lebanese Pantry, η Barbara γράφει ότι πήρε τη συνταγή για τη μοναδική στη φρεσκάδα της λεμονάδα από την Dolly Shammah, μια κυρία από τη Συρία με καταγωγή από το Αλέππο. Η κυρία Shammah κράτησε ζωντανή την τεχνική που κληρονόμησε από τους προγόνους της. Το μυστικό γι’ αυτό το ιδιαίτερο σιρόπι λεμονιού είναι η εξαγωγή του αιθέριου ελαίου από την ευωδιαστή φλούδα πιέζοντας το ξύσμα σε αποστειρωμένο τουλπάνι, αφήνοντας το υγρό σε ένα βάζο για να διαχωριστεί και χρησιμοποιώντας μόνο την ανώτερη στρώση, αφήνοντας κατά μέρος το πικρό ίζημα – κατακάθι. (περισσότερα…)
Αυτό το ευωδιαστό λικέρ είναι παραλλαγή από μια συνταγή για λικέρ θυμαριού που βρήκα στον γαλλικό νότο και είναι μέρος του νέου μου βιβλίου. Μιας και έχω ακόμα τόνους λεμονιών και επειδή το λικέρ μου από λεμόνι είναι το αγαπημένο των φίλων μας, σκέφτηκα να κάνω ένα χαρμάνι των δύο γεύσεων που θεωρώ πως είναι η επιτομή του μεσογειακού καλοκαιριού!
Οι Γάλλοι πιστεύουν ότι το αφέψημα θυμαριού είναι ένα εξαιρετικό χωνευτικό ρόφημα και η τέλεια θεραπεία για τον πονοκέφαλο μετά από μεθύσι. Ωστόσο εγώ προτείνω το θυμάρι όχι για τις θεραπευτικές του ιδιότητες, αλλά επειδή λατρεύω το άρωμά του. Ειδικά δε συμπληρωμένο από τις φλούδες λεμονιού και με λίγη βοήθεια από το αλκοόλ, θα σας ταξιδέψει σε απόκρημνους λόφους πάνω από το σκούρο μπλε της θάλασσας – και αν αυτό δεν είναι θεραπευτικό, τότε δεν ξέρω τι μπορεί να είναι. (περισσότερα…)
Οι Άγγλοι, που από παλιά θεωρούσαν τα λεμόνια εξαιρετικά πολύτιμους καρπούς – εισαγόμενους, μια και λεμονιές δεν ευδοκιμούν στο νησί τους -, επινόησαν τούτη την αξεπέραστη λιχουδιά…
Τα δυo ταπεινά μας δέντρα είναι ακόμα γεμάτα με μυρωδάτα τεράστια λεμόνια. Εκανα πολλές κατσαρόλες μαρμελάδα αλλά και μεγάλες γυάλες με λεμόνια παστά (και για πρώτη φορά φέτος αποφάσισα να χρονοβόρα διαδικασία και να ζαχαρώσω κομμάτια από φλούδι λεμονιού, που σκέφτομαι να τα βουτήξω σε πικρή σοκολάτα, μια και λατρεύω τον συνδυασμό). Τώρα, επιτέλους, έφτασε η ώρα της Lemon Curd! Αντίθετα με τη μαρμελάδα που κρατάει για χρόνια, η λεμονάτη αυτή κρέμα διατηρείται ως και πέντε εβδομάδες στο ψυγείο και δεν μπορείτε να σφραγίσετε τις γυάλες όσο είναι η κρέμα καυτή, επειδή δεν είναι συμπαγής, όπως το σιρόπι και οι μαρμελάδα, αλλά αφράτη με φυσσαλίδες αέρα σαν mousse. Πρέπει να την αφήσετε να κρυώσει τελείως προτού να κλείσετε τις γυάλες και κατόπιν θα την βάλετε στο ψυγείο. (περισσότερα…)
Αντικατέστησα τα ντελικάτα πράσινα σπαράγγια της συνταγής του David Tanis στηνισπανική ομελέτα με σπαράγγια, με φρέσκα κουκιά από τον κήπο μου – το αποτέλεσμα είναι ένα ταπεινό μεν αλλά απίστευτα γευστικό πιάτο με αυγά – ομελέτα, κουκιά και σκόρδο.
Οι εφευρετικοί μάγειρες της Μεσογείου χρησιμοποιούν κάθε εποχικό λαχανικό, μυρωδικά ή χορταρικά και τα συνδυάζουν με αυγά για να φτιάξουν φριτάτα ή φρουτάλια – την ελληνική της εκδοχή. Ενθουσιάστηκα όταν ανακάλυψα το revueltos, την απλή ισπανική ομελέτα με λαχανικά, όμοια με αυτό που στην Ελλάδα ονομάζουμε στραπατσάδα, από το ιταλικό uove strapazzate (αυγά ομελέτα). (περισσότερα…)
