Patatas Bravas –Πατάτες με Αλιόλι και Πικάντικη Σάλτσα

Διασκευή από Ισπανική συνταγή του φίλου σεφ Jose Andres

Patatas-Bravas_430

Μεζές για 4 άτομα

Για τη σάλτσα μπράβα:
1 1/2 φλιτζ. ντομάτα τριμμένη, στραγγισμένη από τα πολλά ζουμιά
2 κουτ. σούπας έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
1 κουτ. γλυκού ζάχαρη
1 φύλλο δάφνη
1/2 κουτ. γλυκού πιμεντόν (ισπανική γλυκιά καπνιστή πάπρικα)
1 πρέζα πιπέρι καγέν
1 κουτ. γλυκού ξύδι από σέρι ή άλλο καλό ξύδι από κόκκινο κρασί
Αλάτι

Για την αλιόλι:
1 αβγό μικρό
1 φλιτζ. έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
1 σκελίδα σκόρδο ξεφλουδισμένη
1 κουτ. γλυκού χυμό λεμόνι φρεσκοστιμμένο
Αλάτι

Για τις πατάτες:
2 φλιτζ. ελαιόλαδο
1/2 κιλό πατάτες (κίτρινες κατά προτίμηση), ξεφλουδισμένες και
κομμένες σε φέτες ή κύβους 2-3 εκ.
Αλάτι
1 κουτ. γλυκού κρεμμυδάκι φρέσκο πολύ ψιλοκομμένο, για στόλισμα

Φτιάξτε την αλιόλι: Σε γαβάθα, βάλτε το αβγό, 2 κουτ. σούπας από το ελαιόλαδο, το σκόρδο, και το χυμό λεμόνι, και δουλέψτε με μπλέντερ του χεριού στο δυνατό να γίνουν πολτός. Σιγά σιγά, και με το μπλέντερ να δουλεύει στο δυνατό, προσθέστε και το υπόλοιπο ελαιόλαδο. Συνεχίστε μέχρι να γίνει κρέμα, βάζοντας αλάτι στο τέλος.

Φτιάξτε τη σάλτσα μπράβα: Σε μικρό τηγάνι και μέτρια φωτιά, βάλτε το ελαιόλαδο, και προσθέστε τη ντομάτα, τη ζάχαρη, τη δάφνη, το πιμεντόν και το καγέν, και αφήστε περίπου 10 λεπτά, να μειωθεί κατά 1/4. Βγάλτε από τη φωτιά, προσθέστε το ξύδι και αλάτι.

Οι πατάτες:
Σε βαθύ τηγάνι και δυνατή φωτιά, βάλτε το ελαιόλαδο, και τηγανίστε τις πατάτες 15 λεπτά περίπου, μέχρι να μαλακώσουν και να ροδίσουν καλά. Στραγγίστε, και βάλτε τους αλάτι και ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι. Δώστε μαζί τις σάλτσες, σε χωριστές γαβάθες, ή αν τις προορίζετε για μπουφέ, απλώστε σε πιατέλα σερβιρίσματος τη σάλτσα μπράβα, βάλτε από πάνω τις πατάτες, και περιχίστε με 2-3 κουταλιές αλιόλι. Σερβίρετε την υπόλοιπη σκορδάτη σάλτσα σε μπολ, και δώστε μαζί οδοντογλυφίδες.

Share

Read More

Τυρόγλυκο Μεσογειακό, με Ιστορία και Γεύση Σύνθετη

Αυτα που σήμερα αποκαλούμε cheesecake, και τα φτιάχνουμε με ανούσια επεξεργασμένα δήθεν ‘τυριά’, όπως προστάζουν οι συνταγές που παπαγαλίζουμε από τα γυναικεία περιοδικά, έχει τις ρίζες του στην αρχαία παράδοση της Μεσογείου. Ο Απίκιος, που κατά τη ρωμαϊκή εποχή έγραψε το παλαιότερο βιβλίο μαγειρικής που σώζεται, περιγράφει ένα τέτοιο επιδόρπιο με φρέσκο τυρί και ξερά φρούτα.

Cheese-Cake-430
Αnastasios Mentis www.mentistudio.com

Στην Ελλάδα και την Ιταλία, πολλά παραδοσιακά γλυκά, κυρίως οι μυζηθρόπιτες που γίνονται την άνοιξη με φρέσκα, ελαφρά αλατισμένα τυριά, είναι τα κλασικά πασχαλινά επιδόρπια, και θα τα βρείτε σε πολλές και διάφορες παραλλαγές.

Παλιότερα τα φρέσκα τυριά ήταν πιο αλμυρά, ώστε να διατηρούνται στο ζεστό κλίμα της Μεσογείου, σε εποχές που δεν υπήρχαν ψυγεία. Τούτο το τυρόγλυκο με φέτα και μυζήθρα το εμπνεύστηκα από περιγραφές αρχαίων γλυκών που συνδύαζαν γλυκές, αλμυρές, και καυτερές γεύσεις. Οπως εκείνα τα παλιά γλυκά, έχει ασυνήθιστα σύνθετη γεύση, κι όχι μονοσήμαντα γλυκερή, σαν τα σημερινά cheesecake . Προτείνω να το ετοιμάσετε τουλάχιστον μια μέρα προτού να το σερβίρετε. Διατηρείται στο ψυγείο 5-6 μερες.

Δείτε την Συνταγή: ΤΥΡΟΓΛΥΚΟ ΜΕ ΦΕΤΑ ΚΑΙ ΜΥΖΗΘΡΑ, ΣΕ ΚΡΟΥΣΤΑ ΚΑΤΑΪΦΙ, ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΑ ΚΑΙ ΓΛΥΚΟ ΝΕΡΑΝΤΖΙ

Share

Read More

Τυρόγλυκο με φέτα και μυζήθρα, σε κρούστα καταϊφι, με αμύγδαλα και γλυκό νεράντζι

Από το βιβλίο μου Της Μεσογείου τα Πικάντικα (Πατάκης).
Ετοιμάστε το τουλάχιστον μια μέρα πριν, για να παγώσει, προτού να το βάλετε στην πιατέλα για να το σερβίρετε.

Cheese-Cake-430
Αnastasios Mentis www.mentistudio.com

Για 12 άτομα (2 μακρυές φόρμες κέικ)

Ηλιέλαιο για τις φόρμες
300 γραμμ. φέτα μαλακιά, κομμένη σε κομμάτια
2 φλιτζάνια ζάχαρη
600 γραμμ. ολόπαχη μυζήθρα ή ανθότυρο, ή 400 γραμμ. μυζήθρα και 200 γραμμ. μανούρι
6 αβγά
3 κ. σούπας κρέμα γάλακτος
3 κ. σούπας κορφλάουερ
Ξύσμα από 2 λεμόνια (ή 1 λεμόνι και 1 πορτοκάλι, ή μανταρίνι)

1/2 πακέτο φύλλο καταϊφι (ξεπαγωμένο, σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου)
3-4 κ.σ. βούτυρο, πολύ μαλακό
1/2 φλιτζάνι αμύγδαλα χοντροαλεσμένα
2 φλιτζάνια μαρμελάδα νεράντζι ή μανταρίνι (ή γλυκό κουμκουάτ ή νεράντζι ψιλοκομμένο)

Αλείψτε με ηλιέλαιο 2 μακρυές φόρμες για κέικ από αλουμινόχαρτο (μιας χρήσης), η αν χρησιμοποιήσετε ταψάκια στρώστε τα με λαδόχαρτο.

Προθερμάνετε το φούρνο στους 160 βαθμούς.

Στο μίξερ ή σε μεγάλο μπλέντερ βάλτε τη φέτα, τη ζάχαρη, τη μυζήθρα –ή ότι τυρί διαλέγετε– και καθώς το μοτέρ δουλεύει, προσθέστε τα αβγά, ένα-ένα και δουλέψτε να αναμιχθούν. Ανακατώστε σε γαβάθα το κορνφλάουερ με την κρέμα και προσθέστε το στο μίγμα του μίξερ, δουλεύοντας μερικά δευτερόλεπτα να ενσωματωθεί. Αδειάστε το μίγμα στις φόρμες και τοπθετήστε τες μέσα σε μεγαλύτερο βαθουλό ταψί. Τοποθετήστε στο κάτω μέρος του φούρνου, και αδειάστε στο ταψί ζεστό νερό που να φτάνει κάπου στα μισά της φόρμας με το μίγμα των τυριών.
Ψήστε περίπου 1 ώρα, μέχρι να πήξει η κρέμα. Βγάλτε τις φόρμες από το φούρνο, αλλά μην τον σβήσετε.
Τοποθετήστε το ψημένο τυρόγλυκο σε σχάρα να κρυώσει. Οταν είναι κρύο, σκεπάστε με αλουμινόχαρτο και αφήστε στο ψυγείο μια νύχτα ή τουλάχιστον 3-4 ώρες. Μπορείτε να το κρατήσετε στο ψυγείο μέχρι 4 μέρες προτού να τελειώσετε το γλυκό.

Σε λαμαρίνα στρωμένη με λαδόχαρτο απλώστε το καταϊφι, ανακατώστε με το βούτυρο και δουλέψτε με τα δάχτυλα να λαδωθούν οι κλωστές. Δώστε του σχήμα μακρουλό, περίπου ακολουθώντας το σχήμα του πιάτου όπου θα σερβίρετε το γλυκό. Πασπαλίστε με τα αμύγδαλα, και ψήστε στη μέση του φούρνου για 10-12 λεπτά, ή μέχρι να ροδίσει το καταϊφι.

Για να τελειώσετε το γλυκό, μεταφέρετε το ψημένο καταϊφι στην πιατέλα, και πάνω αναποδογυρίστε τη μιά ή και τις δύο φόρμες με το παγωμένο τυρόγλυκο. Βάλτε από πάνω μαρμελάδα ή γλυκό, και σερβίρετε κόβοντας κομμάτια, και δίνοντας μαζί και κριτσανιστή βάση καταϊφι.

Share

Read More

Τα ‘Δάκτυλα του Βούδα’

Όταν πρωτοείδα λεμόνια με πολλές κορφές στη μια από τις δυό λεμονιές μας, παραξενεύτηκα. Νόμιζα πως οφείλονταν σε κάποια αρρώστια του παλιού ταλαιπωρημένου, αλλά εξαιρετικά προκομμένου δέντρου μας. Από τη στιγμή που ο Κώστας ξεκίνησε να το κλαδεύει, να του βάζει μπόλικη κοπριά και να το ποτίζει το καλοκαίρι, δεν προλαβαίνουμε να μαζεύουμε λεμόνια! Οσο για τα περίεργα ‘διεστραμμένα’ και πολύκορφα λεμόνια που βρίσκουμε κατά καιρούς, τώρα ξέρω πως δεν είναι αρρώστια, αλλά ίσως μια στενή συγγένεια με την αρχαία ειδική κατηγορία εσπεριδοειδών που αποκαλείται ‘δάκτυλα του Βούδα’.

Lemon-Budda-Finger1_430

Μοιάζουν με χταπόδι ή με παλάμη τα λεμόνια αυτά, και τα βρήκα στις ΗΠΑ, σε ειδικά πανάκριβα μαγαζιά με εξωτικά φρούτα. Βέβαια, έχουν καταγωγή από την Κίνα, όπως όλα τα εσπεριδοειδή, και τελευταία έχουν γίνει και πάλι της μόδας. Πολλοί Αμερικανοί μπολιάζουν τις λεμονιές και τις πορτοκαλιές τους για να κάνουν ‘δάκτυλα του Βούδα’ που τα χρησιμοποιούν σαν στολίδια, όπως οι Βουδιστές στα ιερά τεμένη τους, αλλά και για να αρωματίζουν με το υπέροχο και πλούσιο ξύσμα τα γλυκά και τα φαγητά. (περισσότερα…)

Share

Read More

Μυρωδάτη Σπιτική Λαγάνα και Ψωμί

Η θαυμαστή τεχνική της παρασκευής ψωμιού έχει μείνει ίδια, αιώνες τώρα, και αντίθετα με ό,τι θα έχετε ίσως έχετε ακούσει, είναι απλούστατη, ιδίως στις μέρες μας που υπάρχουν τα μίξερ. Εκείνο που απαραίτητα χρειάζεται το σωστό ψωμί, πάντως, δεν είναι εξοντωτικό ζύμωμα – σας δίνω και συνταγή γα ψωμί που απλά ανακατέβεται, σαν κέικ. Αυτό που σίγουρα χρειάζεται, πάντως το αληθινό ψωμί είναι υπομονή και χρόνος. Αφήνοντας τη ζύμη που θα φτιάξετε με προζύμι ή με ελάχιστη μαγιά, να ανέβει αργά –σε κρύο περιβάλλον ή ακόμη και στο ψυγείο– θα πάρετε ψωμί γευστικό, με ψίχα που μασιέται και κρατάει για μέρες, αντίθετα με τα ανούσια ελαφρότατα κατασκευάσματα των περισσότερων φούρνων, που ανεβαίνουν σε μια ώρα.

Lagana-meRIGANI

Μυρωδάτη Σπιτική Λαγάνα

Χωρίς κοπιαστικό ζύμωμα –αφήνοντας, αν θέλετε, αποβραδίς τη ζύμη στο ψυγείο για να ανέβει– θα ετοιμάστε μια αυθεντική παλιοκαιρίσια λαγάνα. Αυτό το λαχταριστό ψωμί δεν είναι ανούσιος αφρός, όπως οι τα ‘χωριάτικα’ και οι λαγάνες του εμπορίου, αλλά έχει τραγανή κρούστα και σφιχτή, γευστική ψίχα που μασιέται. (περισσότερα…)

Share

Read More