Προτού το Δημοτικό Σχολείο της Κορρησίας, στη Τζιά μετατραπεί σε εκλογικό κέντρο, παρακολουθήσαμε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα γιορτή για το τέλος της χρονιάς. Η κυρία Λίτσα (Ευαγγελία Κολιάτση), η πολύ δραστήρια δασκάλα της πρώτης, με τη βοήθεια και της κυρίας Ρένας, της δασκάλας της δευτέρας, παρουσίασαν ένα έξυπνα γραμμένο και σκηνοθετημένο θέαμα για τη σωστή διατροφή, που το δούλευαν με τα παιδιά όλο το χρόνο.
Κάθε παιδάκι ανάλαβε το ρόλο κάποιου λαχανικού, φρούτου ή βιταμίνης, με ανάλογη κάρτα κρεμασμένη στο λαιμό του, και απάγγειλε στο μικρόφωνο το χαριτωμένο ποιηματάκι που περίγραφε τα προτερήματα και τις ευεργετικές ιδιότητες του κάθε ζαρζαβατικού, ή της βιταμίνης, σε μικρές χαριτωμένες ομάδες. Με καθαρή φωνή, τα πρωτάκια και τα δευτεράκια της Τζιάς μας κατάπληξαν, και τα απολαύσαμε με φόντο τη θάλασσα και το ηλοβασίλεμα. Στο φινάλε κηπευτικά, φρούτα και βιταμίνες χόρεψαν ένα νοσταλγικό ταγκό, καθώς το φώς λιγόστευε, και ο ουρανός έπαιρνε χρώμα μενεξεδί.
Ξέρω από πρώτο χέρι, από το Λεωνίδα και τη Μαριάννα, τα γειτονόπουλά μου, πόσο οι παραινέσεις της κυρίας Λίτσας έπιασαν τόπο. Η μάνα τους, έκπληκτη τα άκουσε να ζητάνε σπανάκι, μαρούλια και φρέσκα καρότα για να τραγανίσουν, αντί για γαριδάκια και τσιπς. Ζήτησαν επίσης να τους στίψει φρέσκο χυμό, κάτι που μέχρι τότε αρνιόντουσαν να δοκιμάσουν. Η κυρία Λίτσα μου εκμυστηρεύτηκε πως όταν έφερε λεμονοστίφτη και έφτιαξε στην τάξη πορτοκάλι χυμό, κάποια παιδιά έμειναν έκπληκτα. Προηγουμένως είχε ζητήσει να σηκώσουν το χέρι όσα πίνουν φυσικό, σπιτικό χυμό, και πολλά από τα παιδάκια που απάντησαν ‘ναί’, είπαν πως η μαμά τους φτιάχνει “φυσικό χυμό Χ,”– αναφεροντας γνωστές μάρκες αναψυκτικών!
Τη γιορτή ξεκίνησαν οι τελειόφοιτοι μαθητές της έκτης και της πέμπτης δημοτικού, παρουσιάζοντας τα αληγορικά “Μαγικά Μαξιλάρια,” του Ευγένιου Τριβιζά. Στο φινάλε τραγούδησαν όλοι μαζί, σε στιλ Greese το εξαιρετικά επικαιρο τραγούδι ‘Μια ζωή τόσο μικρή‘ λέγοντας με θέρμη “…από ένα κόσμο σαν αυτό τι να κρατήσω,” και κατάληξαν βροντοφωνάζοντας το ρεφρέν “….κι όλο τον κόσμο να τον αλλάξω!” Ελπίζω, και τους ευχόμαστε ολόψυχα, να τα καταφέρουν!
