Αυτα που σήμερα αποκαλούμε cheesecake, και τα φτιάχνουμε με ανούσια επεξεργασμένα δήθεν ‘τυριά’, όπως προστάζουν οι συνταγές που παπαγαλίζουμε από τα γυναικεία περιοδικά, έχει τις ρίζες του στην αρχαία παράδοση της Μεσογείου. Ο Απίκιος, που κατά τη ρωμαϊκή εποχή έγραψε το παλαιότερο βιβλίο μαγειρικής που σώζεται, περιγράφει ένα τέτοιο επιδόρπιο με φρέσκο τυρί και ξερά φρούτα.
Αnastasios Mentis www.mentistudio.com
Στην Ελλάδα και την Ιταλία, πολλά παραδοσιακά γλυκά, κυρίως οι μυζηθρόπιτες που γίνονται την άνοιξη με φρέσκα, ελαφρά αλατισμένα τυριά, είναι τα κλασικά πασχαλινά επιδόρπια, και θα τα βρείτε σε πολλές και διάφορες παραλλαγές.
Παλιότερα τα φρέσκα τυριά ήταν πιο αλμυρά, ώστε να διατηρούνται στο ζεστό κλίμα της Μεσογείου, σε εποχές που δεν υπήρχαν ψυγεία. Τούτο το τυρόγλυκο με φέτα και μυζήθρα το εμπνεύστηκα από περιγραφές αρχαίων γλυκών που συνδύαζαν γλυκές, αλμυρές, και καυτερές γεύσεις. Οπως εκείνα τα παλιά γλυκά, έχει ασυνήθιστα σύνθετη γεύση, κι όχι μονοσήμαντα γλυκερή, σαν τα σημερινά cheesecake . Προτείνω να το ετοιμάσετε τουλάχιστον μια μέρα προτού να το σερβίρετε. Διατηρείται στο ψυγείο 5-6 μερες.
Δείτε την Συνταγή: ΤΥΡΟΓΛΥΚΟ ΜΕ ΦΕΤΑ ΚΑΙ ΜΥΖΗΘΡΑ, ΣΕ ΚΡΟΥΣΤΑ ΚΑΤΑΪΦΙ, ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΑ ΚΑΙ ΓΛΥΚΟ ΝΕΡΑΝΤΖΙ
